آدرس قبلا استفاده شده است

من؛ حتی وقتایی که خیلی ناامیدم هم ته ته دلم یه چراغی روشنه. یه نوری هست اما به وصوح میبینم که چقدر این چراغ قدیمی شده و سو سو می‌زنه.

تو با چی زنده موندی؟ 

که؛ حتی اون نور درسته که دروغ بود. درسته که شاید خودتم میدونستی اما به همین زنده موندی. 

چون آدما به امید زنده‌ن. همشون. فکر می‌کنم...

عنوان رو خواستم "ما"بنویسم اما زد تکراریه. نمیدونم کجا از ما استفاده کردم. برای کدوم تکه از وجودم بوده که الان بین این همه نوشته گمش کردم.