یعنی فردا آبان نیست

یک مشت حروف نامنظم ردیف شدن تو مغزم. حتما انتظار دارن کلمه بسازم، جمله‌بندی‌های منظم و نوشتن..! 

 

دلم برای آبان میسوزه که حالا باید جاشو بده به آذر خشک و سرد. 

 

من گوش‌هام هنوز صدای آتیشو تو سرمای پاییز نشنیدن، هنوز نرفتم اونجا و برگ‌ها رو ندیدم، حتی دستمو نگرفتم توی آب اون رودخونه که بی‌حس و قرمز بشه. 

 

هان. 

کتاب می‌خرم. 

من نمی‌تونم و یا بهتر هست بگم که... نمی‌خوام، از یه سری چیزا محروم بشم. مثه همین کتابه :) 

قصر آبی یا کنار رود پیدرا... یا گزینه‌های دیگه 

.

اینجا؛

بهم حس امنیت و آرامش بده لطفا. من اینجارو دوست دارمش آخه.