دلت تنگ نباشه

نمیدونم چرا، شایدم بفهمم چرا اگر یکم فکر کنم 

دلم تنگ شد امشب، شاید روزای دیگه هم تنگ میشد 

آره کلا یهو همینه، ادم دلش تنگ میشه حتی کوتاه 

اونقدری کوتاه که تو بیست و چهارساعت روزش این حس دلتنگیه از یادش میره 

منم دلم تنگ میشه 

عین خودت، عین خودتون 

شما دلتون تنگ نمیشه؟ چرا میشه، یکم، یه کوچولو حتی 

من 

مثلا اینجوری یه وقتی به یه شکلی دلم تنگه تنگه 

دلم میخواد اونجارو، اون فردو، همه جوره همه جوره... 

اما هی این دلتنگیه که سرکوب شه 

هی این دلتنگیه که درمون نشه حتی کوچولوی کوچولو 

باعث میشه که من شکل دلتنگیم تغییر کنه 

کمتر دلم تنگ شه، مثلا هفته ای یکبار، بعدش سه هفته ای یکبار و... ولی خب نگهش میدارم و بهش پایبندما 

انگار دلم یه پیش فرض داره واسه دلتنگی 

بعد این دلتنگیه اینجوریه که دیگه همه جوره نیست

فقط دلم تنگ میشه 

اما دیگه نمیخوامش 

شبیه چای سرد شده روی میزه که دو ساعت پیش دلت میخواست هورت بکشی قلوپ قلوپ با یه قند تو لپت بکشی بالا 

اما خب 

حیف که دیگه سرد شده، از دهن میوفته 

نمیدونم، نمیدونم... شما بگید برام خوبه ادامه بدم؟ ادامه بدم که این حس دلتنگیم سرکوب بشه؟ اگر خوب بشه همه چی پس چی..؟ نمیدونم. شما هم نمیدونید :) 

کیه که بدونه اصلا 

.

یه چیز جالب 

من تو ذهنم یه اهنگ از شجریان داشت پلی میشد 

رفتم وبارو زیرو رو کردم، دیدم دقیقا همون اهنگ رو یکی تو پستش نوشته 

البته ازین موارد برا من زیاد پیش میاد؛ مشابهشون...

.

خلاصه که آره :)